Halim Bulutoğlu

Yaşam enerjimizin sönümlenmesi için gereken ne varsa yapılmakta olduğu günlerdeyiz. Sevinmekten korkar olduk, arkasından mutlaka bir çapanoğlu çıkacak diye. Olan biteni hak etmek için ne kabahat işledik çaresizliği ile sınava çekilmiş gibiyiz. Dünyanın en beceriksiz, en yanar döner, dün söylediğinin tam tersi noktaya bugün büyük bir pişkinlikle savrulabilen ve bunu da bir başarıymış gibi satabilen bir vicdansızlık rejiminde inim inim inliyoruz.

Sokaklarında faytonsuz ilk yılbaşını geçirdi üç ada. Büyükada, Heybeli ve Burgaz. Duygular çelişik. Kimimiz aman oh, dünya varmış dedik. Kimimiz adanın ruhu kayboldu diye hayıflandık. Ama hepimiz, geleceğin nasıl olacağı konusunda hissedilen belirsizlikte ortaklaştık. Eminim, faytoncu ailelerin evinde tarifi mümkün olmayan bir kaygı yaşanıyor. Yılların ekmek teknesi, ellerinin altından kayıp gidiyor çünkü.

2019’un son ayındayız. 1 yıl daha göz açıp kapayıncaya kadar geçti. Yaş 50’lerin üzerine çıkınca yıllar daha çabuk geçer derlerdi. 50’leri deneyimledik. Öyleymiş gerçekten de. Altmışlarda daha da hızlandığını gördük. Ne zaman yarılandı anlayamadık. Yeni millennium 2000’e girerken nasıl da heyecanlıydık. Her şey değişecek, daha güzel olacaktı sanki. İlk gençliğimizde yeni çıkmış siyah beyaz televizyonların ekranlarına yapışarak izlediğimiz Uzay Yolu yıllarıydı 2000’ler.

Adalar’da yaz dönemi bitti. 31 Mart seçimlerinde belediye başkanlığına seçilen Erdem Gül, yaz dönemi boyunca kendisine ulaşan şikayet ve eleştiriler karşısında, “hele bir yaz yoğunluğunu atlatalım, ekimle birlikte planlama ve uygulamaları İBB ile birlikte yapacak ve gelecek yaza daha iyi hazırlanacağız” yanıtını veriyordu.