gurbetten gelmişim, yorgunum hancı!
şuraya bir yatak ser yavaş yavaş...
aman karanlığı görmesin gözüm!
beyaz perdeleri, ger yavaş yavaş.
sıla burcu burcu... ille ocağım!..
çoluk çocuk hasretinde kucağım...
sana her şeyimi anlatacağım,
otur baş ucuma, sor yavaş yavaş.
güç bela bir bilet aldım gişeden;
yolculuk başladı haydarpaşa’dan!
hancı n’olur, elindeki şişeden,
birkaç yudum daha ver yavaş yavaş!
ben o gece, hem ağladım, hem içtim,
iki gün, diyardan diyara uçtum...
kayseri yolundan, niğde’yi geçtim;
uzaktan göründü, bor yavaş yavaş...
garibim; her taraf bana yabancı,
dertliyim; çekinme, doldur be hancı!
ilk önce kımıldar hafif bir sancı;
ayrılık sonradan kor yavaş yavaş...
bende bir resmi var, yarısı yırtık,
on yıldır evimin kapısı örtük!
garip, bir de sarhoş oldu mu artık;
bütün sırlarını der yavaş yavaş...
işte hancı! ben, her zaman böyleyim,
öteyi ne sen sor, ne ben söyleyim...
kaldır artık, boş kadehi neyleyim,
şu bizim hesabı, gör yavaş yavaş...
Bekir Sıtkı Erdoğan
