Çağnur Şarman

Gel zaman, git zaman, dön zaman derken, dünya iyice rayından çıkarken Dünya Ana duyurmuş: “Ey ahali! Duyduk duymadık demeyin fazla yağlı yemeyin benimle ilgilenin. Ben de sizin gibi canlıyım unutmayın ve bir kalp atışım var. Kalp atışım yükseliyoooor...’’ Dünya Ana’nın kalp atışına bazı bilim adamları Schumann rezonansı diyorlarmış ve hızla arttığını söylüyorlarmış. Peki, neymiş şu rezonans (tınlaşım)?

Bir varmış, bir yokmuş... Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken evrenin birinde herşey titreşimden oluşuyormuş. Ya da belki her şey bir kocaman titreşimin içinde olup bitiyormuş. Titreşimin azlığına çokluğuna göre değişik varlıklar ve değişik olaylar meydana gelirmiş. Frekans, titreşimin diğer adıymış. Merkez Akıl Efendi uzak diyarlardaki en dış evrende yaşarmış...

Bahar günler geçtikçe yeni evine komşularına iyice alışmış adanın keyfini çıkarmaya başlamıştı. Taşı sıkıp suyunu çıkardığı yıllardan biriktirdiği para bitene ve bilmediği bir zamana kadar bunu yapmayı sürdürecekti...

2 ay çok çabuk geçmişti. Bahar’ın adadan ayrılma vakti de yaklaşmıştı. Ada’da herkes yepyeni bir yıla girmek için telaşlıydı. Çarşıdaki asırlık dükkânın çırağı çarşıda rastladığı Bahar’a müjdeyi verdi. “Abla, çok güzel yılbaşı süsleri geldi, bayılırsın sen ayılılar, bebekliler, geyikliler..

Bahar’ın maceraları: ‘Üç vakte kadar biriyle sarmaş dolaş oluyorsun’ dedi Songül Abla. Matematik ve fen dersleri verdiği küçük Ahmet’in annesi Songül Abla ile yoğun bir ders ve ardından da yemek faslı sonrası kahve içmeye bayılırlardı. Aynı sokakta oturdukları Songül Abla, Bahar’ın en yakın komşularından olmuştu...

Bahar’ın Maceraları: Sabah 4 olmuştu. Aysun Hoca karşıda oturanlara yataklarını hazırlamıştı. Bahar evi çok yakın olduğu için eve gitmek üzere vedalaştı ve o büyülü gecenin etkisi üzerinde evine yürümeye başladı. Sokakta ona bir kirpi ve bir martı eşlik etti.