Geçmiş bir yılın çeşitli cilvelerini dolu dolu yaşayıp geride bırakmanın mutluluğunu yaşıyorum. Ailemizden, yakın çevremizden bizleri ebediyen terk eden ve bilinmeyenin zaman mevhumunda bizden uzaklaşıp, kalbimizden, ruhumuzdan, ömrümüzden birer parça alıp, bizi kolsuz kanatsız bırakan sevdiklerimiz olmadıysa, geçmiş yıl ile adım attığımız Yeni Yıl arasındaki 31 Aralık gecesini gönül rahatlığı ile kutlamak mutluluktur.
Şüphesiz, bir günden diğer bir güne geçişte değişen bir şey olmayacaktır fakat insanların yan yana gelmesi, birbirlerini hatırlayıp güzel dileklerde bulunması, bir umuda kapılması, hayat yollarını aydınlatacak ufacık bir neşe, bir ışık keşfetmeleri, hem kendileri, hem aileleri ve de toplum için çok şey değiştirecektir.
Yeni Yılın gelişine hazırlanmak, Yeni Yılı kutlamak, gönülden kopan güzel sözlerle, hediyelerle, eşini arkadaşını, kıymetlilerini sevindirmek insana mutluluk verir. Yeni Yılı kutlamak yenilemektir. Çocukları özenle giydirmek, onlara neşe aşılamak, yaşlılara saygı ve sevgide kusur etmemek insana yaşam sevinci verir.
Bir Yılbaşı gecesi kutlanırken, hazırlanan sofrada nefis yemeklerin sunulması, ananevi Yılbaşı kutlamalarının unutulmaması, eskiyi yeni ile harmanlamanın en güzel şeklidir. Yeni bir yıla girerken, aynı duyguları paylaşmak, birliktir, beraberliktir, el ele verip barışçıl bir dünyaya kanat açma arzusudur. Yeni Yıl heyecanı insanları buluşturur. Yeni bir yıla başlama sevinci ile insanlar birbirlerine sarılırlar ve zaten temas en etkin psikolojik tedavidir.
Yeni Yıl ile Hristiyan âleminin kutladığı Noel yortusunun birbirleri ile ilgisi olmadığını tekrarlamak istedim, zira Hazreti İsa’nın doğumunun kutlandığı Noel yortusu 24 Aralık gecesine denk gelir. Ortodoks Gregoryen Ermeni toplumu aynı yortuyu 6 Ocak tarihinde kutlar.
Yılbaşı ağacı, günümüze kadar uzanan paganik bir alışkanlıktır. Çam ağacı süslemeleri aslında birer dilektir. Ağacı aydınlatan rengârenk ışıklar bir umut, bir gönül şenliğidir.
Noel Baba’nın ise Aya Nicolas olduğunu bilmeyen kalmadı sanırım. Ufak tefek hediyelerle çocukları sevindiren bu iyi yürekli insanın ülkemizde Demre’de yaşayan bir papaz olduğunu tüm dünya biliyor ve Demre turistlerini kabul ediyor.
Yeni Yılın dünyada kutlanması bir renktir, hayatı aydınlatan ufacık bir ışıktır, bir umuttur, menfaat duygusundan uzak sevgi ile yaşayan ailelerin ve toplumun bir noktada birleşip günlük veya anlık bile olsa, mutluluğun, sevginin, birlik ve beraberliğin hatırlanması gibi muhteşem bir duygudur yeter ki günleri ve duyguları karıştırmadan sosyal güzellikleri görebilelim.
Yeni Yıla girerken, inanın sağlıktan, sevgiden başka hiçbir şey düşünemiyorum. Bu hayatı bize bağışlayan Tanrıya, günlerimizi sevgi ile yaşadığımızı gösterelim çünkü sevginin olduğu yerde kavga olmaz, kıskançlık ve mutsuzluk olmaz. Günü akşam etmek değildir yaşamak. Yaşamak hep iyi olmak da değildir. İnişi çıkışı olmayan yolda yürümek insanı bezdirir. Hayata konu mankeni gözüyle bakan ve yaşarken hiçbir fonksiyonu olmayan veya yetersiz bilgisi ile hatasını göremeyen insanın da yaşama hakkı vardır fakat egosu bile fazlalık olmaktan onu kurtaramaz.
Yaşamak, yaşatmak olarak algılanırsa, kötülükleri, mutsuzlukları seller alıp götürür, yüzlerde tebessüm, gözlerde fer, kalplerde sevgi kıvılcımları beni sana, seni bana sarar.
