İngiliz etimolog ve gravür sanatçısı Mosses Haris (1731-1785) renk pigmentleriyle çalışarak onları elde etmiş, ressam Philipp Otto Runge (1777-1810) renk küresini geliştirmiştir. 17. yüzyılda Newton’un prizma deneyini yapmış, fizikçi Willebrord Snell (1580- 1626) ışığın kırılmasına dayalı “Snell Yasasını” keşfetmiş, 19. yüzyılda Thomas Young ışığın dalga şeklinde yayıldığını gösteren deneyini yapmış ve tüm bu çalışmalar optik sanatın çıkışında beslendikleri bilimsel gelişmeler olmuştu.
Gestald’ın kuramına göre de bütün parçalardan önce algılanırdı ve bu da optik sanatın faydalandığı kuramlardan biriydi.
Bu çalışmalar öncesinde (865-925) yılları arasına da yaşamış olan Fars Hekim ve Filozof El-Razi “Görmenin Tabiatı Üzerine” kitabını yazmış, okuma gözlüğünü bulan İbn-i Heysem yaptığı çalışmalarda cisimlerden göze giden ışıkların görmeyi sağladığını anlattığı “Kitab-ül Menazir “i yazmıştı.
Bütün bu çalışmalar, renk konusunda yapılan araştırmalar ve buluşlarda eklenerek gözün nasıl yanıltılacağını ortaya koyuyordu bu da optik sanatın ilk sinyallerini veriyordu. Sanatçılar bütün bu bilgileri harmanlayıp çağın getirdiği buluşları da kullanarak göz illüzyonu denilebilecek çalışmalar ortaya koyuyorlardı.
1960’lı yıllarda çok popüler olan sanat bugün de önemini korumaktadır. Bilimsel alanda yapılan çalışmaların birebir yansıtılacağı bir sanat olan op art gözü yanıltma temelleri üzerine kuruluydu. Heykel ve resim sanatında kullanım alanı daha çok olduğu için de bu alanda çokça eser ortaya çıkmıştır.
İlk olarak 23 Ekim 1964 yılında Time Dergisi’nde isimsiz bir makalede kullanıldı. Bu zamana kadarki yolculuğunda Anamorfoz, Trompe I’oeil, Post Empresyonizm, Fütürizm, Dadacılar ve Bahaus çalışmaları ona öncülük etmişlerdi.
Göz ve algının yanıltılması üzerine kurulu olan bir sanattır. Bunun için psikolojiden ve fizikten de faydalanır.
İlk çalışmaları 1950li yıllarda Victor Vasarely tarafından yapılmıştı.
Op artla ilgilenen sanatçılar renk, çizgi ve biçimleri kullanarak bakıldığında hareket eden yüzeyler oluştururlar. Bu çalışmalar en küçük ayrıntısına kadar hesaplanarak yapılıyorlardı. Sanatçılara yardımcı olarak bu efektleri çalışanlar yapıyorlardı. Bu alanda yapılan çalışmalar yetenekten çok teknik beceri gerektirirler. İlk zamanlar siyah beyaz olan çalışmalar daha sonra Vasarely’le renkli yapılmaya başlanmıştı. Geometrinin de işin içine karışmasıyla optik sanatın etkisi daha da artmıştı.
Rengi kullanan diğer bir sanatçı da Bridget Riley’dir. 1960’lı yıllarda renkli çalışmalar yapmıştı. Yaptığı renkli çalışmalar onun sanatını tanımlamasında “algısal soyutlama” terimlerini kullanmasına neden oldu. Riley çalışmalarını ticari amaçla kullanılmasına karşı çıkmıştı.
Geometriyi, fiziği, psikolojiyi ve birçok alanı içinde barındıran optik sanat tamamen gözün yanıltılmasına dayalı bir sanat olmuştu ve günümüzde de bu alanda yapılan çalışmalar devam etmektedir.
Jean Tinguely (1925-1991)
Jean Tinguely - PROLETKUNST 3 - 1989Gençlik yıllarında mekanik denemelerle heykeller yapıyordu ‘meta-mekanik aygıtlar’ dediği çalışmalar üretiyordu. Ünlü fıskiyeli havuz çalışması olan Paris’teki Stravinsky Çeşmesi’ni yapmıştı.
Yaacov Agam
1953 yılında açtığı sergide optik-kinetik bir sanatçı olduğunu söylemişti. Yaptığı çalışmalarda seyirciyi de olayın içine dahil ederdi.
Julio Le Parc
Güney Amerikalı bir sanatçı kinetik sanatın Avrupa ya girmesinde etkili olmuştu. Çalışmalarında ışık kullanıyordu. Cilalı metaller üzerinde yansıyan ışıklarla çalışmalar yapıyordu.
Victor Vasarely (1908-1987)
Victor Vasarely - Mindaro II - 1954Geometriyi kullanarak Malevich’e saygı sergisi için geometrik soyutlamalar yapmıştı. Çalışmalarını dinamikleştiren efektler kullanıyordu.
Bridget Riley
Bridget Riley - Fall - 1963Noktacılığı araştırıp çalışmalarında kullanmıştı. Yaptığı çalışmalar basit gibi görünse de yaptığı efektlerle onları değişik göstermeyi başarıyordu. Tam bir op art sanatçısı ve savunucusuydu. Venedik bienali ödülünü kazanmıştı.
