Bugün yaşadığımız yer olan Adalar’da, hemen her adaya bir müze düştüğünü hatırlatarak “Müze nedir?” sorusunu cevaplamakla yazıya başlayalım. “Müze, tarihi eserleri tespit eden, bilimsel yöntemlere açığa çıkaran, inceleyen, değerlendiren, koruyan, tanıtan, sergileyen, eğitim programları aracılığıyla tarihi eserler konusunda halkı bilinçlendirerek toplumun kültür düzeyini yükseltmeyi amaçlayan eğitim, bilim ve sanat kurumlarıdır.”
Müzeciliğin tanıtılması amacıyla UNESCO tarafından 18 Mayıs günü tüm dünyada ‘Müzeler Günü’ olarak kutlanmaktadır. Yurdumuzda ise, 1982 yılından beri 18-24 tarihleri arası ‘Müzeler Haftası’ olarak düzenlenmiştir. Müzeler Haftası vesilesiyle Adalar’ın tarihine, kültürüne, doğasına, birikimine sahip çıkmak ve var olanı daha da geliştirip ileriye taşıyabilmek amacıyla öğretmen, öğrenci, veli ve adalar halkını Adalar’da bulunan müzeleri gezmeye, görmeye ve sahiplenmeye davet ediyoruz.
Adalar Müzesi – Büyükada
İstanbul’un ilk çağdaş kent müzesi olan Adalar Müzesi, Adaların oluşumundan bugüne gelen hikâyesini yüzlerce obje, 20 bin belge, 6 bin fotoğraf, yüzlerce belgeleme çekimi, film ve sözlü tarih kayıtlarından oluşan kuruluş koleksiyonu ile ziyaretçilerine sunmaktadır. Müze özellikle Adaların kentsel tarihine odaklanan Osmanlıca belge arşivine sahiptir.
Hüseyin Rahmi Gürpınar - Heybeliada
Cumhuriyet dönemi yazarlarından Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın Heybeliada’da, 1912-1944 yılları arasında yaşadığı evin, Kültür Bakanlığı’nın yaptığı restorasyonla müzeye çevrilmesiyle oluşturulmuştur.
İnönü Evi ve Müzesi – Heybeliada
Asıl adı Mavromatakis Köşkü olan konak bugün, İsmet İnönü ailesi tarafından yönetilen İnönü Vakfı’na bağlı bir müze olarak kullanılmaktadır. Evin bahçesi, Adalar Müzesi’nin açık sergi alanı olarak kullanılmaktadır. Bahçede yaz aylarında konser, çocuk ve sanat atölyeleri, film gösterimleri gibi kültürel etkinlikler yapılmaktadır.
Sait Faik Abasıyanık Müzesi – Burgazada
Sait Faik Abasıyanık, Burgazada’da yaşadığı evi, vefatından bir yıl önce, annesi Makbule Abasıyanık’a kitaplarının telif hakkını ve mal varlıklarını Darüşşafaka’ya bağışlamayı önerir. Sait Faik 11 Mayıs 1954’te hayata veda eder. Annesi de 8 Kasım 1954 tarihinde düzenlediği vasiyetnameyle yazarın bu arzusunu yerine getirir. Sait Faik Müzesi bugün edebiyat ve öykü atölyeleriyle herkesin katılımını bekliyor.
