Adalı Dergisi
Prens Adaları Üzerine Herşey
Mevsim değişiyor dostlarım. Prens Adaları bizi bekliyor. Ağaçlar çiçek açtı, kuşlar cıvıldaşıyor, patilerimiz kış boyunca bizleri özledi.
Birkaç yıl önce Candan Erçetin’in konserine gitmiştim. Açıkhava tiyatrosu hıncahınç doluydu. Son zamanlarda pek moda olan bir deyimi kullanıvereceğim burada: “İnanılmaz bir performans sergilemişti.” Nasıl giriş? Şaka gibi başladım ama son derece ciddiyim aslında.
“Eski zaman olur ki hayali cihan değer” diyemiyorum zira artık o zamanların hayalini bile kuramıyorum. Eskiden, Prens Adaları’nda, her şey o kadar ölçülü, o kadar muntazamdı ki adalılar kurallara uyum sağlamakta zorluk çekmezlerdi.
Geç olsun da güç olmasın denir. Fransızlar da hiç olmamasından iyidir derler. Ben de bu sözlere dayanarak geç bile olsa, sizlere “Mutlu Yıllar” dilemekten vazgeçmeyeceğim.
Kış mevsimimi, İstanbul şehrimizin keşmekeşiyle birlikte doya doya yaşıyorum. Cadde ve sokaklarında dolaşırken, Ada trafiğini aratmayacak kadar tatmin oluyorum.
Müthiş karlı günler geçirdik ve resmen kara kış yaşamaktayız bu yıl. Siz bu yazıyı okuyana kadar bir kar furyası daha olur herhalde. Ki şu anda hafiften atıştırmaya başladı bile. Dört mevsimi de yaşayan ülkemizde, büyük şehirler, özellikle de İstanbul için kar, yıllar geçtikçe daha ağır bir sınav haline geliyor.
Adalıların yeni yıl mesajlarını yayınlamayı sürdürüyoruz...
“Yalnızlık zor zanaat” derdi dedem sık sık. Çocuktum, anlamazdım neden böyle söylediğini, ya da tam olarak neyi kastettiğini. Çünkü somut anlamda o, hiç de yalnız değildi.
Kurtulduk… Kötülüklerle dolu eski yılı bitirdik ve yenisini dualar ve ümitlerle karşıladık. Geçmiş yıllarda yaşanan iyi ve kötü olaylar tesadüflere bağlı olarak mı akıp gitti, yoksa bunları biz mi yarattık?
Hiçbir dönem bu kadar, içimden yeni yıl kutlamamak gelmemişti. Bugünleri görmek, yaşamak benim için hep uzak bir söylemdi. İhtimal dahilinde bile konuşulmayacak bir tabloydu. Çünkü tarihin çarkı geri döndürülemez diye bilirdik. Keşke yanılgım ve benim eksik bakış açım olarak kalsaydı bu günleri görme düşüncesi… Olmadı, olamadı gördük!..
