Heybeliada Ortaokulu, bu yılki Bahar Şenliğini de büyük bir coşkuyla gerçekleştirdi.
Heybeliada Rıhtımı’nda saat 11.00’de Adalar Kaymakamı Hikmet Dengeşik ve Milli Eğitim Müdürü Ömer Eren’in öğrencileri ve öğretmenlerini yüreklendirici konuşmalarıyla başlayan şenlik, öğrencilerin keçeden heybe tasarımı, kedi evi boyamaları, okudukları şiirler, skeçler, solo ve koro olarak söyledikleri şarkılar, gitar dinletileri, dans gösterileriyle devam ettikten sonra sportif yarışmalarla sona erdi. Bu yıl Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) da ebru sanatı, su ebrusu, maske yapma, yüz boyama, taş boyama, balondan figürler, zıplayan hamur, küçülen kâğıtlar etkinlikleri ve TEGV öğrencilerinin keman dinletisi ve halk oyunlarıyla Bahar Şenliği’ne renk kattı.
Heybeliada Ortaokulu Müdür Yardımcısı ve Görsel Sanatlar Öğretmeni Sevtap Güngör’ün sunduğu Şenlik İlayda Ece adlı öğrencinin “Bir Heybe Var Omuzumda” adlı hikâyesini anlatmasıyla başladı. 6. sınıf öğrencilerinin heybe yapımlarıyla sürdü.
Ardından 5B öğrencilerinden İrem Kakaliçoğlu gitarla tanınmış parçalar çaldı. Sonrasında Maral Çölekoğlu’yla birlikte “Caddelerde Rüzgâr” adlı şarkıyı çaldılar. 5B sınıfı kızlarının oluşturduğu koro sevilen parçalardan bir seçki söylediler. 7B sınıfının dans gösterisi seyircileri coşturdu. Dinmeyen alkışlar üzerine 2 kez daha sahne aldılar, seyircilerle birlikte meydan adeta bir dans salonuna döndü.
7A sınıfından Çiçek Tüfekçi ve Yasmin Ağabeyli Rusça ‘Lisu Redilas Yolaçka’ (Ormanda bir Çam Ağacı) adlı şarkıyı söyledi. 6A sınıfından Halenur Güney, Ayşenur Yiğit, Sezin Kırnık, Beril Özkan, Mücahit Tabur ve İbrahim Ataş ‘Civanım’, ‘Ben Kalender Meşrebim’ ve ‘Fındık Kurdu’ adlı kantolarla seyircileri coşturdu.
6B sınıfından Serhat Meyveci, Metehan Türkoğlu ve 6A sınıfından Berkay Madarasız ‘Attığınız her çöp parçası’ zarar diyerek yiyecek peşindeki hayvanların iyice temizlenmeden atılan konserve kutularına, kavanozlara başlarını sokup sonra çıkaramayıp açlık ve susuzluktan öldüğünü, iyice yıkanmadan atılan yiyecek bulaşığı plastik türevi ambalajları yiyecek sanıp yiyerek hastalandıklarını anlattı.
6A sınıfından Ayşenur Yiğit Orhan Veli Kanık’tan ‘ İstanbul’u Dinliyorum’ şiirini okudu.
Sosyal Bilgiler öğretmeni Nurgün Aktaş’ın hazırladığı ‘Baba Kız İlişkisi’ adlı skeçte ‘‘İnsanı düzelttiğiniz de dünya da kendiliğinden düzelir’ denildi.
Heybeliada Ortaokulu Müdürü Tuncay Barış ebru ile al bayrağımızı oluşturdu.
7B sınıfı kızlar korosu İngilizce şarkılarında ‘Nobody can drag me down’ (Kimse beni perişan edemez) dediler.
Sıkı eğitimci kadrosunun sağladığı eğitim ve çocukların yaratıcı yönlerini teşvik ederek özgüven aşılayan TEGV desteğiyle yaratılan sağlam eğitimle öyle görünüyor ki Heybeliada Ortaokulu öğrencilerini yaşamda kimse perişan edemeyecek.
Bir Heybe Var Omuzumda
Bir heybe vardı omuzda, belki bir düşü de vardı geleceğe dair. Omuz verdiği bir geleceğin düşü.
Ve heybesine bir kelebek kondu. Heybenin içinde ne var ne yok demeden omzunda dua eder gibiydi. Öyle bir omuzdu ki taşıdığı heybenin yükü değil de yüklendiği sorumluluğu mest etmişti kelebeği.
Bir omuzda heybesi vardı. İçinde azığı mı, yoksa defteri kitabı mı vardı?
Ne fark eder? Kelebeği görünce gülümsedi. Sanki kelebeğin omzuna konacağı günü bekliyormuş gibi. Belki yıllar önceki düşü de buydu. Biraz geç olmuştu ama olmuştu işte!
Düş dediğimiz de böylesi bir şey değil mi? Nice yıllar bekletir de bekletir... Gün gelir “Bak geldim!” der.
Ve omuz gülümser, kelebek de gülümseten olur.
Nice omzu ve de kelebeği harekete geçirir bu sahne. Gülümserler, gülümsetirler.
Vakti gelmiş bir çağın habercisi olurlar. Dahası bu çağda nasıl bir dünya kurulacağının da resmidir. Gülümseyen ve de gülümseten benler, yüzler, binler, milyonlar…
